Είμαι να σκάσω, δεν πάει άλλο. Σκέφτομαι πως λειτουργούν τα μεσαία κλαμπ της Ευρώπης και λέω είμαστε στην Ουγκάντα δεν υπάρχει σωτηρία. Ο νεο-Έλληνας, δεν έχει σχέση με τον αρχαίο. Περιμένει ο ΠΑΟΚτσής κι ο Ολυμπιακός τον προπονητή και τους παίχτες καρφωμένος σε μία οθόνη. Πέφτω κι εγώ πολλές φορές στην παγίδα. Τα βάζω με τον εαυτό μου. Υπομονή κι αποτοξίνωση. Δώστε χρόνο στην ομάδα και τον Άρνεσεν. Αφήστε στην άκρη την γκρίνια και την μιζέρια, αποβάλλεται το κόμπλεξ της Θεσσαλονίκης και πάμε παρακάτω. 16 Ιουλίου κοντή γιορτή, ως τότε υπομονή κι αναμονή, για όποιον αντέχει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου